گروه جامعه: آسیب‌های اجتماعی در جامعه ایران بیش از هر زمان دیگری نمود عینی یافته است. در جدیدی‌ترین نوع این آسیب که ریشه در فقر و فلاکت دارد بی‌سرپناه شدن خانواده‌ها در مواجهه با مشکلات اقتصادی و ترک خانواده توسط مردان است.
در همین ارتباط مدتی قبل نیز یکی از اعضاء اتاق بازرگانی ایران و عضو سابق شورای شهر تهران که مدیر یک موسسه خیریه نیز هست، در صفحه اینستاگرام خود نوشت: “مراجعه زنان با فرزندان‌شان به این موسسه به دلیل ترک همسران آن‌ها در ماه‌های اخیر بیشتر شده است، چراکه همسران آن‌ها به دلیل فقر و بیکاری نمی‌توانستند هزینه‌های خانواده خود را تامین کنند، به همین دلیل آن‌ها را ترک کردند”.
وقتی اجزاء یک سیستم کارکرد خود را در بخش‌های مختلف از دست می‌دهد فشارها بر روی جامعه تشدید می‌شود.امروز پدر خانواده در ایران خود را در معرض تحمل فشارهای مضاعفی می‌بیند که این وضعیت ذاتا از ابتدا برای او تعریف نشده بود.بعنوان مثال ایجاد امنیت روحی و روانی در جامعه وظیفه حکومت‌ها و دولت‌هاست.وقتی یک سرپرست خانوار خود را در معرض ناامنی‌های مختلف می‌بیند و امنیت شغلی و ایجاد یک کار شرافتمندانه برای او از دسترس خارج شده است، فشار مضاعفی بر خانواده وارد می‌شود و در نهایت تلخ‌ترین و بحرانی‌ترین آسیب، یعنی “ترک پدر از خانه” رخ می‌دهد. در این وضعیت بزرگ‌ترین آفتی که یک جامعه را تهدید می‌کند تجزیه شدگی اجزاء آن است.وقتی یک پدر به خاطر مشکلات اقتصادی و ساختارهای ویران شده، خانه را ترک می‌کند، خطر تجزیه خانواده بسیار بیش‌تر می‌شود.
وقتی رئیس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس انقلابی می‌گوید ” ساختار اقتصادی کشور باید اصلاح شود زیرا که حدود ۴۰ میلیون نفر از جمعیت کشور نیاز به کمک فوری و آنی دارند؛” این عبارت به معنای تشدید فشارهای روحی و روانی بر پدر و سرپرست خانواده است.این آسیب تازه که نشانه آن با نام “ترک پدران از خانه” بروز کرده است مانند سیل می‌ماند. یعنی بحران آنقدر جدی شده است که مانند سیل می‌آید تا بخش بزرگی از جامعه را تحت تاثیر قرار دهد.

مسعود نیلی از صاحبنظران اقتصادی کشور به تازگی گفته است” از نظر تورم، هیچ زمانی را به اندازه امروز خطرناک نمی‌بینم. سرنوشت ۸۵میلیون نفر در گرو نحوه مدیریت پولی و مالی کشور است؛ سیل می‌تواند همه ما را از بین ببرد. در کوتاه‌مدت در خطر هستیم نه در چند سال آینده. متوقف کردن روند تورم، در گرو اتخاذ تصمیمات سخت و محبوبیت‌زداست.”
امروز نهاد خانواده در وضعیت بحران قرار دارد و پدر خانواده رنجور‌تر از همیشه روزگار را سپری می‌کند. انواع خشونت در ساختار خانواده کم بود که خشونت تازه ای به نام “ترک پدر از خانه وکاشانه” هم گریبان گیر خانواده است.امروز بسیاری از مردان و پدران در جامعه ایران، قربانی خشونتی هستند که حاصل ناامنی و ساختارهای غلط در سیستم است. دامنه این خشونت فراتر از خشونت فیزیکی است و در نهایت چون سیل همه را خواهد برد.وضعیت اجتماعی، اقتصادی امروز جامعه، خود به تنهایی مولد خشونت هست و نشانه‌های آن در ساخت اجتماعی جامعه روشن است. کمترین عوارض این خشونت دوری از انسجام، طغیان ونابردباری عمومی در بخش وسیعی از جامعه است.اجازه ندهیم که این آسیب برای پدران به صورت جهش یافته بروز کند و نهادینه شود.
خانواده یک واحد سازنده در جامعه است. اگر پدر خانواده رنجور و نابردبار باشد، مرگی ناپیدا روح جامعه را می‌خراشد.هستیم ولی در حقیقت نیستیم.جامعه پر از مردانی می‌شود با ظاهری خنثی ، ساکت و غمگین ودرونی .خشمگین و طغیان گر

https://www.baharnews.ir : منبع