روز جهانی صلح مبارک باد

طبق تعریف یونسکو “احترام وپذیرش تنوع فرهنگی و ارج نهادن به دیگران به معنی تحمل ومداراست.توجه به دیگران، ارزش قائل‌شدن به تفاوت‌ها، بی‌اعتنایی دربرابر فاصله‌ها ، توجه به توانایی‌های دیگران و فرصت دادن به آنان، تحمل موقعیت و پرهیز ازتعصب، احترام به تفاوت‌های فردي وجنسیتی، نشانه های پذیرش فرهنگ صلح وپایه‌های یک جامعه مدنی است.”خانواده اولین محیطی است که آرامش، صبر، دوستی و پذیرش دیگری را باوجود تفاوت‌ها به کودک می‌آموزد، روابط سالم دربستر خانواده، احترام و توجه به کودک سبب رشد متعادل وافزایش عزت نفس می‌شود وحس ارزشمندبودن را دراو تقویت می‌کند. دراین محیط کودک ابتدا ” صلح باخود “(دوست داشتنخود) و سپس “صلح با دیگران” را می‌آموزد و مفهوم صلح/مدارا درکودک نهادینه شده و او یاد می گیرد چگونه با دوستان خود با ویژگی‌های متفاوت به تفاهم برسد و به دنبال علایق و سایر مشترکاتی که باهم دارند باشد.پس از خانواده، آموزش وپرورش مهم‌ترین نهادی است که می‌تواند با تهیه زیرساخت‌های آموزشی از جمله در آموزه‌های کتاب‌های درسی با بی عدالتی، تعصب، نفرت و خشونت مبارزه کند و ریشه تبعیض را از بین ببرد و همچنین با آموزش فرهنگ صلح، مدارا ودگرپذیری که یکی از اصول اساسی تعادل درزندگی بشر است، به کودکان ونوجوانان بیاموزد تا برای نقش سازنده خود درزندگی اجتماعی آینده آماده شوند.ما درکشوری زندگی می‌کنیم باتنوع  فرهنگی، نژادی، قومی، زبانی و با آیین وآداب وسنن متفاوت.  وظیفه نهاد رسمی و متولي آموزش کشور این است که کودکان ونوجوانان را با این گوناگونی اقوام آشنا کنند و به آنان بیاموزند که هیچکس بر دیگری برتری ندارد وتوسط مربیان ومعلمان آموزش دیده، تحمل عقاید متفاوت ومخالف را با تعامل درکلاس درس تمرین کنند.صلح، مدارا و دیگرپذیری یکی از پایه‌های اساسی تمدن جوامع بشری است و روشی برای رسیدن به همزیستی مسالمت آمیز در جامعه است که می تواند مردم را از خشونت و تنفر دور و به صلح و دوستی نزدیک کند. گروه تلاشگران یاری همدل ضمن گرامی‌داشت روز جهانی صلح، براین باور است که زندگی پراسترس، شرایط اقتصادی نامناسب، اشتغال ناپایدار، فقر و بیکاری و متاسفانه بی‌توجهی دولت‌ها ومسئولان به رفاه مردم همه و همه سبب ایجاد تنش وخشونت وتبعیض و نابرابری درجامعه ما شده است لذا ضرورت دارد زیر ساخت‌های گسترش فرهنگ صلح درجامعه، با برقراری عدالت اقتصادی، رعایت حقوق وآزادی‌های مدنی و شهروندی و احترام به عقاید، ارزش‌ها وتفاوت‌های جوامع محلی وشهری، قومی و غیره فراهم شود. درچنین شرایطی می‌توانیم به رشد و بالندگی کودکان ونوجوانان به‌عنوان سرمایه‌های کشور امیدوار باشیم و صلح و مدارا را در آنان برای آینده بهتر نهادینه کنیم.